ရန္ကုန္ေႏြ

မီးပ်က္အေမွာင္မွာ
ဇီးကြက္တေကာင္...
ေၾသာ္... ဒါလာဘ္ေကာင္တဲ့။

ကပ္ထားတဲ့စာရြက္ေပၚကလုိ
ေနအထြက္မွာ ေရႊခြက္နဲ ့...ေငြအျပည့္မခပ္ႏုိင္ရင္ေနပါ
ေႏြရက္မွာ ေရခြက္နဲ ့...ေရအျပည့္ခပ္ႏုိင္ရင္ေတာ္ျပီ။
ေကာင္းကင္ကို

လူညီမွ်ျခင္းလူ (English Version)

မခြန္ျမလွိဳင္ ဘာသာျပန္ေပးထားတဲ့ English Version ေလးပါ။ ျမန္မာလိုန ဲ့တြဲျပီး တင္လုိက္ပါတယ္။ မအားလပ္တဲ့ၾကားက ဘာသာျပန္ေပးခဲ့တဲ့ မခြန္ျမလွိဳင္ကုိ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

လူညီမွ်ျခင္းလူ

ျမန္မာအလုပ္ရွင္က
ျမန္မာစားပြဲထုိးေလးေတြကုိ ဆူေနခ်ိန္မွာ
ဂ်ပန္ အဖိုးအိုက
ျမန္မာ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ လွဴေနတယ္။

ခြဲျခားဖုိ ့ခက္သူ အခ်င္းခ်င္း
‘ျမိဳ ့တြင္းစစ္’ ခင္းေနခ်ိန္မွာ
ဂ်ာမန္ ဆရာဝန္က
အာဖရိကန္ လူနာေတြကို ကူေနတယ္။

ေၾသာ္
ေမတၱာသာကူ
လူမ်ိဳးတူဖို ့မလုိဘူး
ငါတို ့အားလံုး မိသားစုပဲ။

မိဘတေယာက္က ကုိယ့္ရင္ေသြးအရင္းကုိ စြန္ ့ပစ္လိုက္ခ်ိန္မွာ
ဂ်ိဳလီက ႏုိင္ငံစံုက ကေလးငယ္ေတြကုိေမြးစားတယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္တေယာက္ကုိ
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းက ေကၽြးထားတယ္။

ေၾသာ္
ကရုဏာဆုိတာ…ေမွာ္၊
အမ်ိဳးေတာ္ဖို ့မလိုဘူး
ငါတို ့အားလံုး မိသားစုပဲ။

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အေရျခံဳျပီး နာဇီစကားေတြ လာမေျပာနဲ ့။
လူမ်ိဳးကြဲေတြၾကားမွာ ဘာေၾကာင့္ အခ်စ္ကားေတြနည္းျပီး စစ္ကားေတြမ်ားေနရတာလဲ။
သမိုင္းသင္ခန္းစာ တခ်ိဳ႕က ရတနာေတြထက္ အမွိဳက္ေတြကုိ ေရြးျပီးစုတယ္။
လူေတြမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးတဘက္တည္း ရွိေနရတာလဲ။

တစုကို တစုက လႊမ္းမိုးခ်င္ရင္ ကမၻာမွာ အနာေတြခ်ည္းပဲ က်န္လိမ့္မယ္။
မုန္းတီးလာၾကတဲ့အခါ ဟမၼဴရာဘီက ဘုရားေတြထက္ေတာင္ ပုိၾသဇာေညာင္းမယ္။
လူသားထုၾကီးဟာ လက္နက္တပ္ဆင္ျခင္းအားျဖင့္ ကုိယ့္အင္အား ကုိယ္ေလွ်ာ့ေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြဆိုတာ အမုန္းလက္နက္နဲ ့တေယာက္ေယာက္ရဲ ႔ စိတ္ထဲမွာပဲ စတင္တယ္။

ခြဲျခားခ်င္သူ လူေတြ အတြက္ေတာ့ ေသြးအမိ်ဳးေပါငး္ ေထာင္ခ်ီရွိမယ္။
ေသြးလုိေနသူ လူနာအတြက္ေတာ့ ေသြးအမ်ိဳးအစား ေလးမ်ိဳးတည္းရွိတယ္။
ေၾသာ္
မိခင္ေတြကုိၾကည့္
အခ်စ္မွာ မ်က္စိရွိတယ္။
အမုန္းဆိုတာကေတာ့
ေၾကာင္ေတာင္ကန္းမ်က္လံုး
ပူေပမယ့္ ျမဴေတြဖံုးေနတယ္။
ေကာင္းကင္ကို

Human = Human (Translated by Khun Mya Hlaing)

while myanmar boss is scolding
to the burmese child-labors
japanese oldie is donating
to the burmese youngsters

during genocidal civil war
between similar ethnics
German doctor is helping
african patiences

Aww
with passionate love
we don't need to be the same race officially
we all are family

while parents threw out their own offspring
Jolie is adopting children of different nations
Monastery is feeding refugees with full of passion

Aww
passion is magic
no need to be relatives
we all are family

Don't talk me nazism
pretending to be nationalism
instead of drama, why war movies are plenty
among the different ethnics
historical lessons are collecting rubbish
rather than jewels
with which reason, human beings have only eye

If one group desires to influence others
the whole world will have scars
If hatreds filled to all,
Hammurabi will influence rather than gods

humanity is reducing their own power
by installing weapons of war
that start with hatred in the mind of one and another

there can be thousand kinds of blood for racism
there only be four kinds of blood for the needing patients
Aww
Loot at the mothers
there are eyes on love
But
being hot, with mist covered
blind eye is hatred.
(Translated by Khun Mya Hlaing)

ကြက္လပ္ထဲမွာ

ဒီကဗ်ာကုိ ဒီမွာ တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီတၾကိမ္မွာ ပုိျပီးခံစားနားလည္လြယ္ေအာင္လို ့ဒီဇိုင္းေလး လုပ္ျပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ေအာက္ခံ လက္ပံုကုိ google ကေန ယူပါတယ္။
ကြက္လပ္ထဲမွာ

လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာကုိ
ေလးငါးစုတည္းခြဲျပီး
တန္ဖိုးျဖတ္မယ့္ကြက္လပ္
ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးေတြေရွ ့မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။

တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ယူထားတဲ့နာမည္နဲ ့
ခင္ဗ်ားယူထားတဲ့နာမည္
တူခ်င္လည္း တူလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္
လူတုိင္းလူတိုင္းဟာ
ဘယ္သူနဲ ့မွ မတူတဲ့ ညီမွ်ျခင္းတစ္ေၾကာင္း
အျဖစ္အပ်က္ေတြသာ တစ္စက္ျပီးတစ္စက္ ေလာင္းထည့္ၾကည့္လိုက္
ကြဲျပားတဲ့ အဇၥ်တၱေတြ ရာနဲ ့ခ်ီျပီး ထြက္လာမယ္။

ဒီမယ္ဒီမယ္
သိုးအုပ္တိုင္းမွာေတာ့ သိုးမည္းေတြ ရွိၾကမွာပဲ။
မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ျပီးရွာမယ္ဆိုရင္
စၾကာၤဝဠာတစ္ခုလံုး သိမ္းက်ံဳးရုိက္ႏုိင္တဲ့ ဝါးလံုးရွည္ကို္ေတာင္
အလြယ္တကူရမွာပဲ။

ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာလည္း မီးလံုးတစ္လံုးရွိတယ္။
သူ ့ေခါင္းထဲမွာလည္း မီးလံုးတစ္လံုးရွိမယ္။
ကုိယ့္ေခါင္းထဲက မီးလံုးကုိ ကုိယ္အလင္းဆံုးထင္ၾကတာပဲ။
ကုိယ့္မီးလံုးနဲ ့ကုိယ္လင္း၊
သူမ်ားမီးလံုးကိုေတာ့ လာမခြင္းေၾကး။

ကုိယ္စီ ျခံဳထားတဲ့ အရြက္ေတြေအာက္က
စိတ္ရင္းဆိုတဲ့ သစ္သီး
မျမင္ဖူးေသးပဲနဲ ့မျဖီးပါနဲ ့။

ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး
ကိုယ့္ေပတံကို ကုိယ္စီကုိင္ရင္းက
ျငိမ္းခ်မ္းေရး သီခ်င္းကုိတုိင္
အျပစ္မဲ့သူခ်င္းဆိုရင္ေတာ့ ေရြေဘာ္ထုိး ႏုိင္ရမယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ကာလာမသုတ္ကုိပဲ ေခါင္းထဲထည့္ထားတဲ့ေကာင္၊
ဘယ္သူ ့ကုိမွေတာ့ မေလွာင္ခဲ့ဘူး။

ကမၻာဆိုတဲ့ ရြာထဲမွာ
ကုိယ့္တဲ ကုိယ္ထုိးရင္း
ကုိယ့္ဖဲကုိယ္ခ်ိဳး
ကုိယ့္အသည္း ကုိယ္ပ်ိဳးမယ္။

အိုးတိုင္းက ဗီတာမင္ေတြကုိ
ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္သေလာက္စီ က်င္မယ္။
ၾကိဳက္ရင္ေတာ့ စမ္းေသာက္ေၾကး
မၾကိဳက္ရင္ေတာ့ ယမ္းမေဖာက္ေၾကး။

ကၽြန္ေတာ္လား?
အေကာင္းျမင္စိတ္ကုိ ပိုက္တစ္ေခ်ာင္းလုပ္
အဆီအႏွစ္ေတြကုိ ႏွလံုးသားနဲ ့လိုက္စုပ္မယ္။
တိမ္တစ္တိုက္လို ့သမုတ္ခ်င္ သမုတ္ေတာ့
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ေတာ့ ပ်ံေနတဲ့ငွက္ လုပ္မယ္။

ကမၻာက်ယ္သေလာက္ မ်က္လံုးေတြလိုက္က်ယ္ခ်င္တဲ့ေကာင္မွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ငွက္တစ္ေကာင္လည္း ရွိတယ္။
အဲဒီ့ ငွက္အလိုက်
အခၽြန္အတက္ေတြကိုလည္း ျမိဳခ်ထားတယ္။

ကဲ ကဲ…
အေတြးေတြကို စီးကရက္္လုိခဲ
မ်က္လံုးေတြကုိ စာရြက္ေပၚဆီ ဝဲျပီးေတာ့
ေစာင့္ေနတဲ့ ကြက္လပ္ထဲမွာ
နာမည္ေတြ တြဲျပီး ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။
ေကာင္းကင္ကို

အိပ္မက္ထဲက ေခါင္းေဆာင္

ဂႏၵီ… ၇၆ႏွစ္၊ ဟုိ…၅၅ႏွစ္ တို ့နဲ ့ရင္ေပါင္တန္းလို ့
တုိ ့ႏုိင္ငံရဲ႕… ဟီးရုိးလက္ေတာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
နယ္ခ်ဲ ႔စနစ္ကုိ… မီးခုိးၾကြက္ေလွ်ာက္ ျပိဳလွဳပ္ေအာင္စြမ္းခဲ့တယ္။

သူ ့အျဖဴေရာင္ သန္ ့သန္ ့အခ်စ္ေတြကုိ
အမည္းေရာင္ေအာက္ခံေခတ္မွာ
ထင္ဟပ္ ၾကည့္ခြင့္ရေတာ့
သမိုင္းတခုဟာ ရင္သပ္ရွဳေမာ။

ကြာတယ္…မိုးနဲ ့ေျမလို ကြာတယ္
ကြာတယ္…သူခုိးနဲ ့အေဖလို ကြာတယ္
တံေတြးခြက္ထဲမွာ ေမွ်ာရင္း
ေသြးကြက္ထဲမွာ ေတာနင္းလို ့
သုိက္တူးေနၾကတဲ့ သူေတြၾကားမွာ…
ဝတၳဳဇာတ္ေကာင္ဆန္ဆန္
ငါးမူးတန္းကေန ရုပ္ရွင္ၾကည့္ခဲ့တဲ့ သူ႔ကုိလြမ္းတယ္။

မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။
သူ ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္သြားခဲ့ဖူးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာ
သူ ့ပံုကားခ်ပ္ေတြလိုက္ေဝတာဟာ
စြန္ ့စားျပီးလုပ္ရတဲ့ အလုပ္တဲ့။

မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတယ္။
အာဇာနည္ေန ့မွာ
အာဇာနည္တေယာက္ပံုပါတဲ့ အက်ၤ ီေတြ
အာဇာနည္ကုန္းေပၚ ဝင္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။

ေၾသာ္…
လြတ္လပ္ျခင္းနဲ ့ဒီမိုကေရစီ
အဖ ေသြးနဲ ့စိုက္ခဲ့တဲ့ပန္း
သားတို ့နမ္းခြင့္မရလိုက္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကုိ

ေမွာ္စကၠဴ

လူမ်ိဳးတိုင္း ကုိးကြယ္ေနၾကတဲ့ ဘံုဘုရား
သူရဲေကာင္းမ်က္ႏွာနဲ ့ အေစခံ
ဘုရားပြဲကအစ စစ္ေျမျပင္အဆံုး ေနရာအႏွံ ့မွာ ရွိတဲ့ သားေကာင္
ႏွဳတ္ခမ္းေတြကုိ ေစာင္းလိုသာယာသြားေစႏုိင္တဲ့ မ်က္လွည့္ဆရာ
ခ်စ္သူ ့မ်က္ႏွာကို လင္းေစႏုိင္တဲ့မီးခလုတ္
လူေတြကုိ သူ ့အိတ္ထဲထည့္ထည့္သြားတတ္တဲ့ေကာင္။
ေကာင္းကင္ကို

ဆူး

က်ိတ္ေငးေနရတာ ရုိးအီလာလုိ ့...

စိတ္ကေလးကုိ ၾကိဳးျဖည္
အရိပ္ကေလးကုိ ပုိးမည္ အလုပ္
ပါးစပ္ေတြက ရွဳပ္လိုက္တာ။
ေကာင္းကင္ကို

လူညီမွ်ျခင္းလူ

ျမန္မာအလုပ္ရွင္က
ျမန္မာစားပြဲထုိးေလးေတြကုိ ဆူေနခ်ိန္မွာ
ဂ်ပန္ အဖိုးအိုက
ျမန္မာ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ လွဴေနတယ္။

ခြဲျခားဖုိ ့ခက္သူ အခ်င္းခ်င္း
'ျပည္တြင္းစစ္’ ခင္းေနခ်ိန္မွာ
ဂ်ာမန္ ဆရာဝန္က
အာဖရိကန္ လူနာေတြကို ကူေနတယ္။

ေၾသာ္
ေမတၱာသာကူ
လူမ်ိဳးတူဖို ့မလုိဘူး
ငါတို ့အားလံုး မိသားစုပဲ။

မိဘတေယာက္က ကုိယ့္ရင္ေသြးအရင္းကုိ စြန္ ့ပစ္လိုက္ခ်ိန္မွာ
ဂ်ိဳလီက ႏုိင္ငံစံုက ကေလးငယ္ေတြကုိေမြးစားတယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္တေယာက္ကုိ
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းက ေကၽြးထားတယ္။

ေၾသာ္
ကရုဏာဆုိတာ…ေမွာ္၊
အမ်ိဳးေတာ္ဖို ့မလိုဘူး
ငါတို ့အားလံုး မိသားစုပဲ။

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အေရျခံဳျပီး နာဇီစကားေတြ လာမေျပာနဲ ့။
လူမ်ိဳးကြဲေတြၾကားမွာ ဘာေၾကာင့္ အခ်စ္ကားေတြနည္းျပီး စစ္ကားေတြမ်ားေနရတာလဲ။
သမိုင္းသင္ခန္းစာ တခ်ိဳ႕က ရတနာေတြထက္ အမွိဳက္ေတြကုိ ေရြးျပီးစုတယ္။
လူေတြမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးတဘက္တည္း ရွိေနရတာလဲ။

တစုကို တစုက လႊမ္းမိုးခ်င္ရင္ ကမၻာမွာ အနာေတြခ်ည္းပဲ က်န္လိမ့္မယ္။
မုန္းတီးလာၾကတဲ့အခါ ဟမၼဴရာဘီက ဘုရားေတြထက္ေတာင္ ပုိၾသဇာေညာင္းမယ္။
လူသားထုၾကီးဟာ လက္နက္တပ္ဆင္ျခင္းအားျဖင့္ ကုိယ့္အင္အား ကုိယ္ေလွ်ာ့ေနၾကတယ္။
စစ္ပြဲေတြဆိုတာ အမုန္းလက္နက္နဲ ့တေယာက္ေယာက္ရဲ ႔ စိတ္ထဲမွာပဲ စတင္တယ္။

ခြဲျခားခ်င္သူ လူေတြ အတြက္ေတာ့ ေသြးအမိ်ဳးေပါငး္ ေထာင္ခ်ီရွိမယ္။
ေသြးလုိေနသူ လူနာအတြက္ေတာ့ ေသြးအမ်ိဳးအစား ေလးမ်ိဳးတည္းရွိတယ္။
ေၾသာ္
မိခင္ေတြကုိၾကည့္
အခ်စ္မွာ မ်က္စိရွိတယ္။
အမုန္းဆိုတာကေတာ့
ေၾကာင္ေတာင္ကန္းမ်က္လံုး
ပူျပီးေတာ့ ျမဴေတြဖံုးေနတယ္။
ေကာင္းကင္ကို

မရွိခုိက္

တညတာ ေပ်ာ္စရာကမၻာေရာက္ေအာင္
ငါ့မွာ ေဒၚလာတရာေလာက္ေတာင္ မရွိ။

မသိမသာ ရင္ခုန္ဖုိ ့
ၾကည့္စရာ ရင္တစံုလည္းမရွိ။

အၾကားအာရံုနဲ အားေလးေတြယူဖို ့
စကားကဗ်ာစံုနဲ ့အားေပးေနသူလည္းမရွိ။

ေဂ်ာ္နီဝါးကားတံဆိပ္အရက္နဲ ့
ေတာ္ကီမ်ားပြါး ႏွိပ္စက္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိ။

ဆာေလာင္မွဳကိုျဖည့္ဆည္းေနခုိက္ဟာ
လူ ့ဘဝရဲ ႔အထြတ္အထိပ္ အရသာတဲ့။

အာရံုသာရွိျပီး
အသျပာပံု မရွိျခင္းနဲ ့

အကုန္ရတာသိျပီး
သုညသာရွိျခင္းကေတာ့

အခံရ အခက္ဆံုး ကာလပဲ။

ေကာင္းကင္ကို