Thursday, October 27, 2011

ထြက္ခြာ နံနက္ခင္း (by ခေရငယ္)














မင္းသားက မင္းသမီးနဖူးကိုအနမ္းမွာ
ဇာတ္ေပါင္းခန္းနဲ႔ ဆုံးလုိက္ခ်င္ေပမဲ့ . .

အခုေတာ့ . .
ဗလာျဖစ္လုရင္ထဲက စကားလုံးအပိုင္းေတြ
အလြမ္းေရာင္ ပိတ္ကားေပၚမွာ
တစစီ ဆက္ေနခြင့္သာရွိတယ္ . . ။

အိမ္နားက ပိေတာက္ပင္လည္း နဂိုထက္ အရြက္ပိုေၾကြ
ျပတင္းတံခါးနား လာေနက်ငွက္ေတြလည္း စကားနည္း
မွန္ထဲက အရိပ္မွာလည္း တက္ၾကြျခင္း“ ကြယ္” လို႔ . . ။

“ ငိုထားသလား” အေမးေတြကို
မၾကားေယာင္ေဆာင္ . .
အေႏြးဓါတ္မျပယ္ေသးတဲ့ လက္တဘက္ကုိ
ေယာင္နနအၾကည့္နဲ႔ ေငး . . ။

လြမ္းဖို႔ကလြဲလို႔ ဘာမွမသိဘဲ
ရင္ထဲ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲရြတ္ေနမိတာက
တစ္ေၾကာင္းတည္း . .

“ ဘယ္ေတာ့ ထပ္လာႀကိဳရဦးမွာလဲ ”

ခေရငယ္

Monday, October 17, 2011

အနမ္းေလွမဲ့ ကမ္းေျခႏွစ္ဘက္

ေျခာက္ကပ္ျပီး ပတ္ၾကားအက္ေနတဲ့
ငါ့ႏွလံုးသား ဥယ်ာဥ္မွာ
ကႏ ၱာရတို ့အဆုပ္လိုက္ ပြင့္ေနတယ္။

ညေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္ေစာင့္တာေတာင္
ငါေမွ်ာ္ေနတဲ့ လမင္းက
အခုထိ မသာဘူး။

ငါဟာ
အခ်စ္ရဲ ့ပြင့္ခ်ပ္ေတြကို
ငါ့ဘဝေလွငယ္မွာ ရြက္တပ္ဖို ့
မဝံ့မရဲ ေစာင့္ေနရတဲ့ သူပါ။

ေျခလွမ္းတလွမ္းလွမ္းလိုက္တိုင္း
အထီးက်န္မွဳေတြက
ငါ့ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္တယ္။

ေၾကြရွာတဲ့ သစ္ရြက္ေတြမွာေတာင္
ခိုစရာေျမျပင္ရွိေသးတယ္၊
ေဝဒနာနဲ ့ႏွစ္ရက္ေတြမွာငါ
ငိုစရာရင္ခြင္ မရွိဘူး။

ကံၾကမၼာက အတင္းပစ္ခ်လိုက္တဲ့တိုက္ပြဲမွာ
ေလာကဓံရဲ ့ လက္သီးခ်က္ေတြနဲ ့
ဘဝက ခဏခဏ ကြဲတယ္။
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြထဲက
စိမ့္ထြက္လာတဲ့ေသြးေတြကို
အၾကင္နာလက္ေတြနဲ ့
ဘယ္သူလာ ေဆးထည့္ေပးပါ့မလဲ။

ေၾသာ္...
ငါ့ပါးႏွစ္ဘက္ကမ္းေျခမွာ
အားတက္ေစမဲ့ “အနမ္းေလွ” ဟာ
ဘယ္အခ်ိန္လာေရာက္ ဆိုက္ကပ္ေလမလဲ။
ေကာင္းကင္ကို
လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ေလာက္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းပါ။ blog ေတြ ျပန္ပြင့္လာျပီမို႔ အသစ္မေရးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အေဟာင္းကုိ ျပန္တင္လိုက္တာပါ။

Monday, October 10, 2011

ဆာဟာရ အမွတ္ 1373

ဆရာ သစၥာနီ အပါအဝင္ ကဗ်ာဆရာေတြ ပါဝင္ေရးသားထားတဲ့ "ဆာဟာရ အမွတ္ 1373" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ပါ။
download link http://www.mediafire.com/?bgdcry0b2ahzir6

ပြင့္မလာခဲ့တဲ့ တံခါးေတြေပၚက


အနာဂတ္ မရွိေတာ့ဘူးလို ့ထင္ေနလည္း
ေမြးရာပါ ရွင္သန္လိုစိတ္နဲ ့ဆက္ျပီး အေလွ်ာက္
ေရွ ့နားကုိနည္းနည္းေလး အေရာက္မွာ
အနာဂတ္က သူ ့လက္သီးနဲ ့ထုိးႏွက္ထုေထာင္း
သူရွိေနေၾကာင္းကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသက္ေသျပတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ ရွင္သန္ေနခ်င္စိတ္ကုိ ေနရာတက် ျပန္ထား၊
ျပီးေတာ့…ယာဥ္ေၾကာ က်ပ္က်ပ္ထဲက ကားေတြလို
ေျခေထာက္ေတြကို စလိုးမိုးရွင္းနဲ ့ေရြ ့လ်ား
တေန ့တလံေတာ့ သြားပါတယ္။
ပုဂံရယ္… ငါမေရာက္ခင္ မေပ်ာက္ပါနဲ ့။

ေခၽြးနဲ ့ရင္းျပီး ရလာခဲ့တဲ့ box မွာ
အာမခံခ်က္ေလး ေတြ ့မလားလုိ ့ေဖာက္ၾကည့္တယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းနဲ ့
ကံေကာင္းပါေစဆိုတဲ့ စာသား
ရပါမ်ားလြန္းေတာ့ ခါးတယ္။

သြားရင္းလာရင္းနဲ ့ေတြ ့ပါလိမ့္မယ္။
ပြင့္မလာခဲ့တဲ့ တံခါးေတြေပၚက “ၾကက္ေျချခစ္”
အဲဒါ က်ေနာ့္ လက္ေဗြျဖစ္တယ္။
ေကာင္းကင္ကုိ

Tuesday, October 4, 2011

ဝကၤပါထဲကလူ

ငါယံုတယ္
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒါမွန္တယ္ ဆုိတာ
လူေတြရဲ႕ အဘိဓမၼာပါပဲ။

Surreal မ်က္လံုးနဲ႔
ဘုရားသခင္ရဲ႕ ပုခံုးေပၚကုိ ေက်ာ္ျပီး ၾကည့္လိုက္တယ္။
သဒၶါတရား ဆုိတာ
ဆူးေပါင္းမ်ားစြာ ဝန္းရံထားတဲ့
မ်ိဳးကြဲအမ်ားဆံုး ပလတ္စတစ္ ပန္းပါပဲ။

ဘာသာေရးဆိုတဲ့ အလင္းေရာင္ေတြမွာ
အေမွာင္ ဘယ္ႏွစ္ေမွာင္ ပါႏုိင္သလဲ။
အေမွာင္ကို မီးထြန္းျပီး ရွာသူေတြကေတာ့
အေမွာင္မရွိဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။

က်ေနာ္လား?
ဗုဒၶ နဲ႔ ဗုဒၶ ျခားနားမွႈေတြကို စဥ္းစားရင္း
နိဗၺာန္ နဲ႔ နိဗၺာန္ ကြာျခားမွႈေတြကုိ စဥ္းစားရင္း
မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ဖူးတယ္။
ေကာင္းကင္ကုိ